Winner kişiliğimizi tekrardan kazandırması açısından önemli olan hamlelerdir.
Evet biz camia olarak özelikle 3 temmuz sonrasında ama Denizlispor maçından başlayarak düşünüldüğünde son 20-25 yılı kapsayan süreçte vasatlaştık. Bizi kademe kademe dönüştürdüler. Tıpkı AKP'nin muhalefeti kendi istediği şekle dönüştürmesi gibi dar bir alana çekildik.
Belki bu başkanların tercihiydi belki de sistem bizi itti. Çünkü Fenerbahçe içinde de malum terör sempatizanı bulunuyor olsa da tabanda karşılığı yok. Ve biz dışarıdan yapılan müdahalelere karşı her zaman camiayı savunmak için birlik oluyoruz. Bunlar güzel şeyler. Fakat bu süreci düşününce artık yıldızlar takımı, iyi futbolun elçisi, şampiyonluklara ambargo koyan Fenerbahçe'den artık pırıltısını kaybetmiş, otobüsü kurşunlanan, siyasi baskılara maruz kalan ekonomik olarak tükenmiş bir Fenerbahçe'ye dönmüş durumda.
Her başarısızlık ardından hocaya sahip çıkmak, oyuncuya sahip çıkmak vs bundan vazgeçmek belki de ilk yapılması gereken hamle. Nasılsa kimse hesap vermiyor camiada. biz her sene şampiyonluğa oynamamız gerekmiyor, ama oynadığımızda şampiyon olmamız gerekiyor. İşte biz 2. Olunca neyse ya bu kadroyla 2. Olduk iyi demeye başladık. Bizi bitiren şey bu aza karar bakış açısına evrilmiş olmamız.
Bilemiyorum siz neler düşünüyorsunuz dostlar.
Edit: eskiden takımda çalışmış teknik adamları, futbolu bıraktıktan sonra futbol yöneticiliği üzerine, scouting üzerine çalışmamış olanları, sırf eskiden başarılı diye adı anılan isimlerden uzak durması bu hamleleden tekidir.
Evet biz camia olarak özelikle 3 temmuz sonrasında ama Denizlispor maçından başlayarak düşünüldüğünde son 20-25 yılı kapsayan süreçte vasatlaştık. Bizi kademe kademe dönüştürdüler. Tıpkı AKP'nin muhalefeti kendi istediği şekle dönüştürmesi gibi dar bir alana çekildik.
Belki bu başkanların tercihiydi belki de sistem bizi itti. Çünkü Fenerbahçe içinde de malum terör sempatizanı bulunuyor olsa da tabanda karşılığı yok. Ve biz dışarıdan yapılan müdahalelere karşı her zaman camiayı savunmak için birlik oluyoruz. Bunlar güzel şeyler. Fakat bu süreci düşününce artık yıldızlar takımı, iyi futbolun elçisi, şampiyonluklara ambargo koyan Fenerbahçe'den artık pırıltısını kaybetmiş, otobüsü kurşunlanan, siyasi baskılara maruz kalan ekonomik olarak tükenmiş bir Fenerbahçe'ye dönmüş durumda.
Her başarısızlık ardından hocaya sahip çıkmak, oyuncuya sahip çıkmak vs bundan vazgeçmek belki de ilk yapılması gereken hamle. Nasılsa kimse hesap vermiyor camiada. biz her sene şampiyonluğa oynamamız gerekmiyor, ama oynadığımızda şampiyon olmamız gerekiyor. İşte biz 2. Olunca neyse ya bu kadroyla 2. Olduk iyi demeye başladık. Bizi bitiren şey bu aza karar bakış açısına evrilmiş olmamız.
Bilemiyorum siz neler düşünüyorsunuz dostlar.
Edit: eskiden takımda çalışmış teknik adamları, futbolu bıraktıktan sonra futbol yöneticiliği üzerine, scouting üzerine çalışmamış olanları, sırf eskiden başarılı diye adı anılan isimlerden uzak durması bu hamleleden tekidir.