Şampiyonluğu ankaraspor deplasmanında por favor ile zaten kaybettiğimizden pek bir beklentim olmadan izlediğim maçtı. Tipik 0-0 berabeeliğiyle sonuçlanacakken sene içerisinde çok talihsizlik yaşayan ve yaşatan edu-volkan işbirliğiyle 1-0 kaybettiğimiz mücadeledir.
bu arada o ankaraspor maçında radyo spikerinin sesi hala kulağımdadır. O gün kartal sahilinde epey de iyi eğlendiğim bir günün şerefine radyoda 2-1 önde olduğumuzu bilip son dakikaları dinliyordum. Penaltı atışı kazanmıştık ama o da ne?
Kezman kullanmak istemiş, e kaçırdı tabi. 90+5’te de gol yiyince tüm bahar akşamım zehir olmuştu. Kezman sene sonu yerini guiza’ya bırakmıştı. Ve bizi bir keder daha bekliyordu.
Çok salakça bir şekilde kaybettiğimiz ve şampiyonluğu kaptırdığımız maç. Bir rakip düşünün teknik direktörü sezonun bitimine haftalar kala istifa etmiş, mali yapısı düzgün değil ve futbolcularına düzenli maaş ödeyemiyor, kadrosu sınırlı ve öyle yabancı futbolcuya para harcayamıyor. Senin ise kadroda yetenekli yabancı futbolcular var alex carlos deivid kezman vs... üstüne yedek kaldığı halde gol kralı olan bir forvetin var (bkz: semih şentürk). Prime dönemlerinde olan ve seni çeyrek finale taşıyan çılgın bir kalecin var.
Bunlara rağmen sampiyon olamadık. Bu maçı kazansak belki gs psikolojik olarak geriye düşecekti ancak bu maçı kaybedince son 2 maça da bu maçın galibiyetinin verdiği moralle çıktı biz ise bunun yenilgisi yüzünden 2011'e kadar beklemek zorunda kaldık.